La sonĝo sin nutras per la mielo
de strangaj interŝanĝoj:
kies mi inspiras
erare
la aroman saporon,
trairante
ĝiajn abelkestojn de iluzioj.
Momento,
kiu ne estingiĝas
ĉe la sia kulmino,
aĉetiĝas anstataŭ
la flamigataj spuroj
de naskiĝanta eterneco;
La korvonigra hararo
de densa lunombro
estas cedata
por el arĝento pinto
mergiĝanta,
eksalte,
en agititaj ondoj
de la inko.
Nessun commento:
Posta un commento