PREZENTADO DE LA BLOGO


Prezentado de la blogo:

La vortoj havas nek semantikan, nek lingvan limon. Eble ilia unika, efektiva, limsigno estas tiu kiu apartigas la revon de la realeco. En la blogo estas miaj poeziaĵoj, rakontoj, recenzioj, ktp, du-lingve, paralele. Eo estas internacia lingvo kiu naskiĝis en la dua duono de deknaǔa jarcento el ideo de unu homo: Zamenhof. Li esperis, ke per la uzo de neǔtrala lingvo, ĉiuj la lingvaj limoj /kaj ne nur la lingvaj limoj/ inter la popoloj de la mondo estus transpasitaj, finfine.


martedì 18 giugno 2013

Riflesso infuocato II- Poesia a due voci

(Lui)
La pupilla d'argento
ha il riflesso infuocato
del melograno maturo
mentre si posa,
con un fremito gentile,
sul pensiero sopraggiunto
dell'immagine amata,
immutata e immutabile.

Quell'impronta digitale
del suo cuore
invade e rianima,
protegge e consola
lo sguardo di un sole
che non si eclissa ancora.


(Lei)

La bocca sorridente,
come una falce di luna,
adorna con parole di carminio
gli accenti silenziosi
attesi da un profilo conosciuto,
il riflesso speculare di se stessa.

Il tremito del crepuscolo,
sulla fronte trasparente,
non fa vacillare
la limpida luce del faro
mentre zampilla,
costante e instancabile,
sulle dune di una notte
che non s'inabissa più.

Reflekto arda II - Duvoĉa poeziaĵo

(Li)

 La pupilo el arĝento
havas la reflekton ardan
de la granatarbo matura
dum ĝi apogiĝas,
kun tremo ĝentila,
sur penso postvenanta

de la imago amata
neŝanĝata kaj neŝanĝebla.

Tiu fingrospuro
de lia koro
invadas kaj reanimas
protektas kaj konsolas
la regardon de suno
kiu ne eklipsiĝas ankoraŭ.


(Ŝi)

La buŝo ridanta
kiel falĉilo de luno
ornamas per karminaj vortoj
la akcentojn silentajn
atenditaj de profilo konita,
la reflekto spegula de ŝi mem.

La tremado de la krepusko,
sur la fronto travidebla,
ne ŝancelas
la klaran lumon de la lumturo
dum ĝi ŝpuras,
konstanta kaj senlaca,
sur la dunoj de nokto
kiu ne enabismiĝas plu.